Afbrokkelende vrijheid?

Vandaag is mijn laatste dag als twintiger, morgen tik ik de 3-0 aan. Hoewel ik vooral in het nu leef, ervaar ik het toch als een klein drempeltje. Als twintiger genoot ik volop van mijn vrijheid, tijdens mijn studie, tijdens mijn ondernemen en tijdens het reizen. Ook in mijn relatie met Rian geniet ik veel vrijheid (nee, niet op die manier 😉 ) we stimuleren elkaar om dingen los van elkaar te doen. De afgelopen 10 jaar waren dan ook zeker niet saai te noemen; ik ben afgestudeerd, ben gaan ondernemen, heb veel leuke en interessante mensen leren kennen en vrienden gemaakt, heb mooie reizen gemaakt, heb in het buitenland gewoond, ben gaan samenwonen en ben getrouwd.

Nu ik dertig wordt liggen er weer een aantal interessante ontwikkelingen om de hoek; het kopen van een huis en het krijgen van kinderen. Allebei dingen die mijn vrijheid ernstig in dreigen te perken en mijn leven serieuzer maken. Ik denk dat hier het kleine ongemakkelijke gevoel dat ik heb bij het worden van 30 vandaan komt. Ik wil namelijk helemaal geen extra verantwoordelijkheiden maar gewoon mijn leven leiden zoals ik dat de afgelopen 10 jaar heb gedaan!

Mijn uitdaging de komende jaren gaat dus zijn om een balans te vinden in een interessant, uitdagend en vrij leven en de meer verantwoordelijkheden die bij het leven van een dertiger horen (en waar ik ook wel een beetje zin in heb). Ik zie om mij heen en online op blogs dat hier zeker een leuke middenweg in te vinden is, dus daar vertrouw ik maar op. Het belangrijkste is denk ik dat ik me bewust blijf van wat ik wil en niet in de dagelijkse sleur van werken/kinderen/hypotheekje val. Helpen jullie me mee?