Bedankt voor het vervullen van hun wensjes!

Vandaag kreeg ik een mailtje van Bas van Homeless Child over de kinderwensen waar ik het eerder over had. Hij wilde ons namens de kinderen enorm bedanken voor de giften die ze hadden binnengekregen. Begin december hebben ze in Honduras met de kinderen een leuke ceremonie gehad waarbij ieder kind z’n wens aan een ballon heeft geknoopt en in de lucht gelaten. En dankzij het geld uit Nederland zijn de eerste wensen al uit kunnen komen! Super bedankt daarvoor!

Lees hier bijvoorbeeld het verhaal van Solomon:

Glunderend kijkt Salomon om zich heen nadat hij voor 60 man publiek zijn wens heeft verteld: “ik wil zo graag bij mijn oma op bezoek”.

Salomon mag zijn oma zo nu en dan bellen, als de directeur of een vrijwilliger hem even een telefoon leent. Maar bij haar op bezoek gaan is veel moeilijker. Ze woont best ver weg en hij is pas 11 dus hij kan nog niet in zijn eentje, in de bus. Een vader heeft Salomon niet en zijn moeder woont al jaren in Amerika, illegaal. Die stuurt soms geld naar oma maar veel te weinig om Salomon een leven te kunnen bieden.

Dus vertrok hij op een goede dag naar de straat om zijn eigen hachje te redden. Dat ging natuurlijk niet lang goed en al gauw begon hij te stelen en drugs te snuiven. Toen de politie hem oppakte vond hij dat eerst best eng, maar stiekem was hij wel blij dat er nu mensen waren die hem tenminste aandacht gaven. Ze brachten hem naar Proniño en daar woont hij nu al een jaar.

Salomons oma heeft hem al lang vergeven en al kan hij niet bij haar wonen, hij houdt toch echt veel van haar. Zijn wensbrief is door de directeur samen met twee andere wensbrieven aan een ballon gehangen en de lucht in gelaten. Hij ging echt heel hoog, daarboven in de hemel moeten ze hem gelezen hebben!

En inderdaad, een paar dagen later komt er geld binnenstromen van allerlei mensen in Nederland die hij niet kent maar die hem blijkbaar graag willen helpen. Samen met een vrijwilliger gaat hij in de bus naar zijn oma. Die vrijwilliger is heel lief maar niet zo slim waarschijnlijk want hij praat heel raar met een gek accent en hij weet ook de busroute niet. Gelukkig maar dat hij, Salomon, er bij is. En de vrijwilliger heeft met het geld uit Nederland een cadeau gekocht voor zijn oma. Twee kilo rijst, een pond bananen en zelfs een blikje tonijn. Hij heeft het zelf uitgezocht!

Nederland bedankt ☺